Transport Fever Wiki

Het gewelddadige imago dat zij door hun optreden in de voorbije jaren binnen en buiten criminele groepen hebben opgebouwd, is somtijds al voldoende om «de problemen» opgelost te krijgen. Het rippen van Joegoslaven is dus niet echt een geliefde bezigheid in Amsterdam. anne transport. Een Amsterdammer die een tijdje geleden dacht dat hij zich op dit punt toch wel wat kon permitteren, zag zich naderhand gedwongen om in een regen van kogels de stad te ontvluchten.

Nadere beschouwing van de jaren tachtig kan leiden tot de indruk dat de Bruinsma-groep de Joegoslaven wel voor van alles en nog wat gebruikte – vooral voor het «vuile werk» -, maar er heel zorgvuldig op lette dat zij in de stad niet de overhand kregen. De liquidatie van B in oktober 1990, mogelijk zelfs feitelijk gepleegd door Joegoslaven, vormt één van de beste argumenten voor deze stelling.

Na de moord op Bruinsma in juni 1991 kwamen de kaarten natuurlijk anders te liggen. Toen ontstond er, is onze indruk, een wankel evenwicht tussen beide partijen. Waarbij nu eens het verhaal gaat dat met name de groep van C alsnog veel geld eiste van de erflaters van Bruinsma en hem zelfs met «oorlog» dreigde om de hele drugshandel in de stad in handen te krijgen.

De toekomst zal moeten uitwijzen of een van deze scenario’s het überhaupt haalt en, zo ja, welk dan. Dat het voor de overheid niet zo eenvoudig is om in het geweer te komen tegen deze Joegoslavische criminelegroepen in de drugshandel, ligt welhaast voor de hand. Wat – nog afgezien van de mogelijke complicaties in de sfeer van de buitenlandse politiek – dit moeilijk maakt, is ook in dit geval natuurlijk niet zozeer de wijze waarop via koeriers (auto’s, treinen, vliegtuigen) drugs worden getransporteerd; de technische mogelijkheden hiertoe zijn beperkt en onderhand ook wijd en zijd bekend (anne transport).

Hierbij moet op de eerste plaats worden bedacht dat de harde kern van de betrokken groepen alles bij elkaar genomen een betrekkelijk kleine gemeenschap vormt die slechts op een gering aantal plaatsen (restaurants, cafés) samenkomt en dus – met de taalproblemen er nog eens bij – moeilijk valt te penetreren - anne transport.

Maar er moet ook rekening worden gehouden met het feit dat er aan contra-inlichtingenwerk wordt gedaan: observatie van politievoertuigen, bedenkelijke contacten met gewezen politiemensen (één van hen heeft, wordt gezegd, C eens een belangrijk dossier in handen gespeeld), bedreiging van (potentiële) getuigen, enzovoort - anne transport. En tenslotte is het zeker ook zo dat deze groepen niet terugdeinzen voor serieuze intimidatie van politie- en justitie-ambtenaren.

Kb Transport

Waar de inkomsten blijven die met de drugshandel worden gegenereerd, is minder duidelijk dan men zou wensen. Voor een deel zijn zij natuurlijk nodig voor de financiering van hun verblijf hier in Amsterdam, legaal en illegaal. Voor een ander deel worden zij zeker ook gebruikt om steeds weer opnieuw investeringen in de drugshandel te doen, en mogelijk ook in andere rendabele illegale activiteiten: (illegaal) gokken en woekerleningen aan gokverslaafden. anne transport.

Hierom ook is het inderdaad aannemelijk dat een deel van het verdiende geld in Amsterdam wordt witgewassen, zowel via eenvoudige wisseltransacties als via meer gecompliceerde wegen (via de aankoop van onroerend goed en de oprichting van bedrijven). Het werkelijke inzicht in het verloop van de geldstromen is evenwel heel beperkt (Transport naar Ierland).

En zo is het ook gegaan. In de voorbije jaren is de Amsterdamse politie met name geconfronteerd met de criminele praktijken van Nigerianen en Ghanezen, en niet alleen op het gebied van de drugshandel, zoals hiervoor reeds werd aangegeven. Wat de illegale activiteiten van Nigerianen betreft, is het zo dat tot nu toe haar ervaring hoofdzakelijk betrekking heeft op de oplichting van banken in het Amsterdamse via een simpele constructie: men recruteerde contactpersonen bij grote banken; bewoog dezen ertoe om overboekingsformulieren van bekende bedrijven en instellingen achterover te drukken; dan was het niet moeilijk om via deze formulieren (ingevuld en wel) geld te laten storten op rekeningen die kort tevoren bij andere banken waren geopend; en tenslotte was het een koud kunstje om zo snel als mogelijk deze rekeningen «leeg te trekken» - Koeriersdienst buitenland.

De rol van Nigeriaanse groepen in de handel in verdovende middelen werd door de politie in Amsterdam dus nog nimmer grondig onderzocht. Er is evenwel voldoende informatie voorhanden om te kunnen stellen dat, wanneer zij dit wel zou doen, onmiddellijk zou blijken dat Nigeriaanse criminele organisaties inderdaad ook volop opereren op de Amsterdamse drugsmarkt.

500 kg marihuana; op Schiphol werken «platte» medewerkers voor Nigeriaanse drugssmokkelaars. Wie deze en andere berichten plaatst tegen de achtergrond van wat er in het algemeen bekend is over de Nigeriaanse drugshandel (zie het landelijke rapport over etnische en buitenlandse groepen), zal onmiddellijk begrijpen dat, mocht de politie te Amsterdam ooit beslissen zich in deze handel te verdiepen, zij de grootstemoeite zal moeten doen om het onderzoek beperkt te houden en het niet te laten verzanden in een oeverloos proces van informatievergaring. anne transport.

Aanvankelijk was dit onderzoek nog redelijk beperkt van opzet. Onder de noemer van Goofy I-project werd rond 1990 slechts nagegaan hoe Ghanese vrouwen zeker al sedert 1988 per trein flinke sommen geld en grote hoeveelheden drugs naar Nederland (Amsterdam) respectievelijk naar (Noord-)Duitsland smokkelden. Naar aanleiding van enkele aanhoudingen in januari 1992 werd – onder de noemer van Goofy II – evenwel een wereldwijd onderzoek opgestart naar de wijze waarop een kleine clique van overwegend Ghanese mensen, woonachtig in de Bijlmermeer, van hieruit een aanmerkelijke drugshandel tussen Afrika (Ghana), Europa (vooral Engeland, Frankrijk, Duitsland, Italië en Zwitserland), en Noord-Amerika (de grote steden aan de Oostkust en ettelijke Canadese metropolen) runde.

Electron Transport Chain

Naast de leider van de organisatie, een Ghanees die voortdurend op en neer pendelde tussen Afrika, Zuid-Amerika en Noord-Amerika, maar zich niet of nauwelijks in Nederland vertoonde, was er hier een groepje van een vier à vijf personen dat als het ware het knooppunt vormde van de operationele relaties met vaste afnemers in tal van steden in de landen die hiervoor werden opgesomd - anne transport.

Hij werkte evenwel nauw samen met een Surinaamse vrouw, die hij eerder toevallig in Italië had ontmoet. Zij met z’n tweeën regelden eigenlijk de hele aan- en afvoer van de cocaïne: wanneer, hoe, tegen welke prijs, hoeveel, naar waar en naar wie; en daar hadden ze – zo te horen over de telefoontaps – hun handen vol aan.

De ene regelde met name alles in verband met het vervoer van de koeriers en de drugs, de andere stond vooral in voor de transport-klare verpakking van de cocaïne, hetzij in een koffer, hetzij in een smokkelvest, hetzij in balletjes die de koeriers moesten inslikken – tot wel 60 in één keer toe - Transport naar Ierland.

Nu eens hadden bepaalde mensen geen zin meer in koerieren, dan weer werden koeriers ergens ter wereld aangehouden (anne transport). Maar al bij al kwamen er in de loop van het onderzoek toch zo’n 50 personen in beeld die eenmaal, onregelmatig of vrij frequent vanuit Amsterdam koeriersdiensten verrichtten. De groep koeriers waarop beroep werd gedaan, was vrij heterogeen van samenstelling.

Tot op zekere hoogte was dit bonte gezelschap door het lot bij elkaar gebracht: het was niet altijd zo eenvoudig om koeriers te vinden, hoe aanlokkelijk de verdiensten ook waren – 2. 000 dollar voor een betaald reisje naar New York bijvoorbeeld. Anderzijds was haar samenstelling zeker ook bepaald door tactische overwegingen.

En naar Amerika hing het er maar vanaf: naar de ene stad kun je, zeiden zij, beter «zwarten» sturen, en naar de andere «blanken» - anne transport. Hierom ook was de groep zo divers samengesteld naar leeftijd. Hij telde zowel «zwarte» jonge meisjes als hoogbejaarde «blanke» grijsaards. De achterliggende gedachte was dat op bepaalde luchtvaartlijnen mensen met een lage dan wel een hoge leeftijd minder streng zouden worden gecontroleerd door politie en/of douane en immigratiedienst.

Westdijk Transport

Hierbij moet onder meer worden gedacht aan: vorm (op een primitieve manier overigens, bijvoorbeeld: «het grote huis» is Schiphol); – zo min mogelijk «zaken» bespreken over de telefoon en, als dit onvermijdelijk is, het doen in gecodeerde de transporten; – wanneer er enige aanleiding is om te denken dat de politie met observatiewagens «op straat» is, stoppen met aan huis;– in Amsterdam en omgeving de koeriers zoveel mogelijk onderbrengen in hotels; zo geen opzichtig geloop– niet te grote hoeveelheden drugs in één keer meegeven; kleine hoeveelheden (tot 1,5 kg) zijn beter weg te – op Schiphol zo min mogelijk bij elkaar klonteren of elkaar nadrukkelijk wegbrengen en opwachten; moffelen en als ze toch worden gepakt, is het verlies minder groot;vliegvelden, enzovoort;– eerst nagaan of een handelskanaal «vrij» is, dat wil zeggen vrij van indringende controles aan de grenzen, op omzeilen door van andere luchthavens (Duitse bijvoorbeeld) te vertrekken, door een andere – telkens bekijken op welke vliegvelden (op welke mensen) de controles het minst streng zijn; strenge controles luchtvaartmaatschappij (niet KLM) te kiezen, of door in een nabijgelegen land aan te landen (via Toronto naar New York) (anne transport).